En nu is het allemaal weer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto's nog. Tot slot de groepsfoto voor de bus. En de foto waarop Frank afscheid neemt van onze goede chauffeur Mohammed en zijn bijrijder -de zwijgzame- Hassan.
vrijdag 6 mei 2011
Tot zo ver ... de 4 Koningssteden
En nu is het allemaal weer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto's nog. Tot slot de groepsfoto voor de bus. En de foto waarop Frank afscheid neemt van onze goede chauffeur Mohammed en zijn bijrijder -de zwijgzame- Hassan.
donderdag 5 mei 2011
En nu is het alweer 5 mei.
We zijn gisteravond om 7 uur geland.
De terugreis was lang en vermoeiend.
Maar dat kwam meer omdat we al moe waren.
De prachtige week had indrukken achterlaten die telden
voor wel 3 weken.
Van te voren kijk je een beetje op internet.
Welke plaatsen gaan we bezoeken?
In welke hotels komen we terecht?
Hoe zal de sfeer zijn? Je gaat uiteindelijk met je collega's weg
en niet met familie of vrienden.
En dan opeens zijn we alweer thuis.
En vertel je de verhalen aan je familie.
De plaatsen waren schitterend.
De hotels waren allemaal prima.
En de sfeer?
Het IJdoornteam bleek een TEAM.
Er is veel gelachen, men hield rekening met elkaar.
Wie nog wilde, ging 's avonds nog uit.
Wie dat niet wilde bleef lekker in het hotel.
Wie liever wilde slapen of rustig op de kamer een boekje lezen,
koos daarvoor.
Men voelde zich prettig en ontspannen.
Ik realiseer me dat ik natuurlijk vooral voor mezelf spreek,
maar ik denk dat ik daarmee de mening van velen vertolk.
Het was in één woord GEWELDIG !!!
Voor de laatste keer (of tot maandag op school),
Marijke
We zijn gisteravond om 7 uur geland.
De terugreis was lang en vermoeiend.
Maar dat kwam meer omdat we al moe waren.
De prachtige week had indrukken achterlaten die telden
voor wel 3 weken.
Van te voren kijk je een beetje op internet.
Welke plaatsen gaan we bezoeken?
In welke hotels komen we terecht?
Hoe zal de sfeer zijn? Je gaat uiteindelijk met je collega's weg
en niet met familie of vrienden.
En dan opeens zijn we alweer thuis.
En vertel je de verhalen aan je familie.
De plaatsen waren schitterend.
De hotels waren allemaal prima.
En de sfeer?
Het IJdoornteam bleek een TEAM.
Er is veel gelachen, men hield rekening met elkaar.
Wie nog wilde, ging 's avonds nog uit.
Wie dat niet wilde bleef lekker in het hotel.
Wie liever wilde slapen of rustig op de kamer een boekje lezen,
koos daarvoor.
Men voelde zich prettig en ontspannen.
Ik realiseer me dat ik natuurlijk vooral voor mezelf spreek,
maar ik denk dat ik daarmee de mening van velen vertolk.
Het was in één woord GEWELDIG !!!
Voor de laatste keer (of tot maandag op school),
Marijke
dinsdag 3 mei 2011
Marokko: katten
Jonge katjes bij Hotel Opera in Marrakech, bedelaartjes onder de tafel bij Chez Chenoubri, katje bij fontein in Rabat, jong poesje in Meknes
Marokko: nog meer eten
We hebben veel en lekker gegeten. Uitgebreid kennisgemaakt met de mooie, Marokkaanse keuken.
Div. Tajine's: met couscous, met kefta, tomaat en ei, met kool, met 7 groentes en schenkel. Steeds met een lekkere salade erbij.
Marokko: eten
Nog meer eten: visschotel, pompoensoep, pastille. En natuurlijk veel en vaak de heerlijke Marokkaanse thee.
Recept Pastilla: http://www.eetkamergeluk.nl/index.php?s=recept&id=180
Zwemmen in de Atlantische oceaan
Meester Ted en Marcel gaan zwemmen in de oceaan. Het water is heerlijk!
Casablanca: een extraatje waar we niet op rekenden
We dachten dat we in Casablanca alleen maar zouden verblijven voor de transfer. Maar toen we aankwamen was het nog licht. Dus snel inchecken in hotel Suisse en naar het strand.
Vanuit hotel Suisse hebben we een prachtig zicht op de stad.
Marrakech: nog één ochtend
Op de laatste ochtend in Marrakech kunnen we kiezen: nog een keertje shoppen, naar de Koranschool Ben Joesoef Madrassa of lekker bij het zwembad hangen en genieten van het zonnetje. Juf Caroline, Annemieke en Meester Yde gaan wandelen op de muur om Marrakech, alleen .... dat kan helemaal niet!
Marrakech: laatste dag
Laatste dag in Marokko.
Ondanks dat we hier morgen nog wakker worden in Marokko.
voelt dit echt als de laatste dag.
Vanmorgen was de groep verdeeld.
Een deel wilde een rustige ochtend in het hotel.
Een deel ging een oude Koranschool bezoeken,
wat inmiddels een monument is geworden
en een deel wilde nog even de Medina van Marrakesh in.
Om twaalf uur werden we allemaal opgehaald door
buschauffeur Mohammed en zijn maatje Hassan.
Er moest nog even geshopt worden en daarna natuurlijk weer gegeten.
Om 3 uur zijn we vertrokken, na de lunch, naar Casablanca.
Ongeveer half zeven kwamen we hier aan.
Een schitterend luxe Hotel.
Snel de boel in de kamers en hoppa, naar het strand.
Het kon nog net. Marcel en Ted hebben in zee gezwommen en de rest
heeft prachtige foto's gemaakt bij de ondergaande zon.
Daarna gedineerd.
Na een korte evaluatie van de reis met Mohammed en Ada, zitten we nu
nog even bij elkaar in het hotel in een soort binnentuin.
Wat duidelijk bij de evaluatie naar voren kwam,
was dat we een geweldige reis hebben gehad.
Mohammed en Ada hebben met hun geweldige organisatie
ons allemaal een week bezorgd die we niet snel zullen vergeten.
Het is laat.
Ik ga nog even wat kletsen met de rest.
De laatste nacht begint bijna.
Tot morgen.
Ondanks dat we hier morgen nog wakker worden in Marokko.
voelt dit echt als de laatste dag.
Vanmorgen was de groep verdeeld.
Een deel wilde een rustige ochtend in het hotel.
Een deel ging een oude Koranschool bezoeken,
wat inmiddels een monument is geworden
en een deel wilde nog even de Medina van Marrakesh in.
Om twaalf uur werden we allemaal opgehaald door
buschauffeur Mohammed en zijn maatje Hassan.
Er moest nog even geshopt worden en daarna natuurlijk weer gegeten.
Om 3 uur zijn we vertrokken, na de lunch, naar Casablanca.
Ongeveer half zeven kwamen we hier aan.
Een schitterend luxe Hotel.
Snel de boel in de kamers en hoppa, naar het strand.
Het kon nog net. Marcel en Ted hebben in zee gezwommen en de rest
heeft prachtige foto's gemaakt bij de ondergaande zon.
Daarna gedineerd.
Na een korte evaluatie van de reis met Mohammed en Ada, zitten we nu
nog even bij elkaar in het hotel in een soort binnentuin.
Wat duidelijk bij de evaluatie naar voren kwam,
was dat we een geweldige reis hebben gehad.
Mohammed en Ada hebben met hun geweldige organisatie
ons allemaal een week bezorgd die we niet snel zullen vergeten.
Het is laat.
Ik ga nog even wat kletsen met de rest.
De laatste nacht begint bijna.
Tot morgen.
maandag 2 mei 2011
Marrakech: tour door de stad in de regen
We zijn gestart bij de Tour la Menara.
Als de koning hier langs komt gaan alle fonteinen hier aan.
Helaas, wij moesten het doen met een meer vol karpers.
Het verhaal gaat dat als de koning een romantische nacht in
de toren had doorgebracht met een mooie dame,
de dame in kwestie de volgende ochtend in het meer
werd gekieperd. Goeie ouwe tijd....
Na een kort bezoekje aan de Menara bezochten we
het oude en nieuwe paleis in Marrakesh.
Onder het oude paleis was een gevangenis.
Het was nog duidelijk zichtbaar dat het daar geen
prettig verblijven was.
Van het oude naar het nieuwe,
onder begeleiding van een gids.
Het nieuwe paleis was prachtig.
Schitterende mozaïeken.
De Grootvizier die hier woonde
had 4 vrouwen (en 24 concubines!).
Deze 4 vrouwen hadden allemaal hun eigen ruimte,
gedecoreerd van onder tot boven.
20 jaar is hieraan gewerkt.
We kregen uitleg over de oorsprong van het woord Ryad.
Ryad zit ook in de naam van ons hotel.
De Ryad in het Paleis bevat 4 tuinen (voor iedere vrouw 1),
een fontein als symbool voor het leven, een theater
als symbool voor vrolijkheid en vermaak.
De gids heeft nog geprobeerd ons, met wisselend succes,
wat Arabische klanken uit de Marokkaanse taal bij te brengen.
Op het grote plein hebben we met z'n allen gegeten.
Wederom heerlijk.
Het plein had natuurlijk duidelijk de stempel van de aanslag.
Een wond in de rij prachtige gebouwen die het plein omringen.
De middag hebben we in de Medina doorgebracht.
Afgeladen met plastic tassen vol tassen, sjaals en souvenirs.....
Er is wat afgehandeld vandaag.....
Nu na , het gaat bijna saai klinken, weer een heerlijk diner
zitten we weer in de lobby.
Het dagelijkse stukje schrijven, foto's plaatsen en
nog even lekker de dag doorspreken.
We schieten alweer op.
Morgen naar Casablanca voor de laatste nacht....
Tot morgen!
Als de koning hier langs komt gaan alle fonteinen hier aan.
Helaas, wij moesten het doen met een meer vol karpers.
Het verhaal gaat dat als de koning een romantische nacht in
de toren had doorgebracht met een mooie dame,
de dame in kwestie de volgende ochtend in het meer
werd gekieperd. Goeie ouwe tijd....
Na een kort bezoekje aan de Menara bezochten we
het oude en nieuwe paleis in Marrakesh.
Onder het oude paleis was een gevangenis.
Het was nog duidelijk zichtbaar dat het daar geen
prettig verblijven was.
Van het oude naar het nieuwe,
onder begeleiding van een gids.
Het nieuwe paleis was prachtig.
Schitterende mozaïeken.
De Grootvizier die hier woonde
had 4 vrouwen (en 24 concubines!).
Deze 4 vrouwen hadden allemaal hun eigen ruimte,
gedecoreerd van onder tot boven.
20 jaar is hieraan gewerkt.
We kregen uitleg over de oorsprong van het woord Ryad.
Ryad zit ook in de naam van ons hotel.
De Ryad in het Paleis bevat 4 tuinen (voor iedere vrouw 1),
een fontein als symbool voor het leven, een theater
als symbool voor vrolijkheid en vermaak.
De gids heeft nog geprobeerd ons, met wisselend succes,
wat Arabische klanken uit de Marokkaanse taal bij te brengen.
Op het grote plein hebben we met z'n allen gegeten.
Wederom heerlijk.
Het plein had natuurlijk duidelijk de stempel van de aanslag.
Een wond in de rij prachtige gebouwen die het plein omringen.
De middag hebben we in de Medina doorgebracht.
Afgeladen met plastic tassen vol tassen, sjaals en souvenirs.....
Er is wat afgehandeld vandaag.....
Nu na , het gaat bijna saai klinken, weer een heerlijk diner
zitten we weer in de lobby.
Het dagelijkse stukje schrijven, foto's plaatsen en
nog even lekker de dag doorspreken.
We schieten alweer op.
Morgen naar Casablanca voor de laatste nacht....
Tot morgen!
Marrakech: de andere kant
Marrakech kent, net als de rest van Marokko veel tegenstellingen. Leuke straatjes met winkeltjes vol souvenirs, nette restaurants en ryads die gehuurd worden door rijke Marokkanen en touristen. Maar vlak achter de luxe ligt de echte wereld: marktkraampjes met troep, soms gewoon een stuk plastic op de grond, mensen met zichtbare handicaps als oogziekten of vergroeiingen. Bejaarden zonder tanden, bedelend...
Abonneren op:
Posts (Atom)